2015 başından beri Deliler Kahvehanesi’nin müdavimi ve gönüllüsüyüm. Kahvehaneye gelmek ve yardım etmek isteyen bir grup arkadaş ile geldim, geliş o geliş. Gelir gelmez içimde çocuklarla ilgili bir şeyler yapmak isteği uyandı ve çocukların müze, tiyatro, sinema gibi çeşitli aktivitelere götürülmesi için yardımcı oldum ve katılım sağladım, çocuklarla bayramlık alışverişlerine gittim. Bunun haricinde yardım olarak dağıtılan erzak alışverişinin yapılması, paketlenmesi, ihtiyaç sahiplerine dağıtılması, aşevinde yemek yapımı, dağıtımı ve bulaşıkların yıkanması gibi ihtiyaç olan her yerde destek olmaya çalıştım. Bunları yaparken de kendimle ilgili pek çok farkındalık ve değişim yaşadım ve bunların hem özel hem de iş hayatıma olumlu yansımalarını gördüm.

Kahvehanede her kesimden ve her düşünceden insan ile başkalarına yardım etmek için nasıl birlik olunduğunu, tüm farklılıklara rağmen uyum içinde nasıl hareket edildiğini gördüm, bu da beni çok etkiledi. Burası “anlatılmaz, yaşanır” dedikleri türden bir yer. Hiç gelmeyenleri en azından bir çay içmeye, buranın havasını ve yapılanları bir nebze olsa da yaşamaya çalışmalarını tavsiye ederim. Geldikleri zaman bir işin ucundan tutarlarsa da ne ala, önce kendi sonra başkalarının kalplerine dokunmuş olurlar…

Beni en çok çocuklarla yaptığımız etkinlikler etkiledi. Çocukların gözlerindeki mutluluğu ve sevinci görünce onlarla beraber ben de sevindim. Uzun vadede ise yaptıklarımızın onların üzerinde etki bıraktığını görmek en büyük hediye. Gezilere götürdüğümüz kız çocuklarından bir tanesi, İstanbul Modern’de gezdiğimiz kadın bir ressam olan Fahrelnissa Zaid’in sergisinden çok etkilenmiş. Bir sonraki gezimize, onun bir oto portresini kendi boyayarak bana hediye etmesi beni çok duygulandırmıştı, onların hayatlarında bir nebze de olsa bir fark yaratabildiğimizi hissetmiştim.