Derneğimizin kurucusu Ali Denizci'nin, kendi kelamı ile bizlere/sizlere anlatacak bir hikayesi var:

"Fatma Ninenin eşi, birkaç ay önce rahmetli olmuş. Fatma Nine, engelli oğluyla baş başa kalıyor. Çatının tamir edilmesi gerekiyor, evin boyanması gerekiyor. Ninenin hatırladığına göre en son yirmi yıl önce falan boyanmış. Yaptık bir güzel.

Fatma Nine, utana sıkıla, "oğlum kış geldi, üşüyoruz ama ne soba var ne de odun. Rahmetli alacaktı ama hem ömrü yetmedi hem de parası yoktu." dedi. "Rahat ol Nine, Deliler ve Veliler Derneği bunun için var." dedik ve hem yeni bir kuzine hem de odun alıp, içeriye taşıdık.

O arada ayakkabılarının da olmadığını fark edince, yeni ayakkabıları geldi. Aylık kumanya ihtiyaçları düzenli olarak teslim ediliyor zaten.

Veren el olmak çok güzel. Sizler de neden olmayasınız?"