Gördüğünüz bu yeşil kapı size daha önce duyurduğumuz ilk “Yaşlılar Evimize” açılıyor…

Gördüğünüz bu yeşil kapı size daha önce duyurduğumuz ilk “Yaşlılar Evimize” açılıyor…

'İkinci Bahar'larını yaşayan,yaşama yeniden bağlanan, hayatta bir ikinci şansa sahip olan değerli yaşlı abilerimiz evlerine yerleştiler. Hazırlıklarımızı tamamladık ve 6 konuğumuzu ağırlamaya başladık bile. Nasıl mı oldu herşey?

Vermenin almak olduğu bilinci ile gördüğüne ve duyduğuna sessiz kalmayan ‘Deliler’ olarak bu sefer 7 yaşlı ihtiyaç sahibinin konaklaması ve rahat etmesi için ilk olarak Beyoğlu’nda

bir bina kiraladık ve tadilata başladık.Yaşlılar Evi projemiz için hızlı bir inşaat sürecine giriştik.

Boya bitti. Tuvalet ve banyo dolapları takıldı.Elektrik ve su tesisatı tamam. Baza, yatak, gardrop, komidin siparişleri verildi. Buzdolabı, çamaşır makinesi (üstelik kurutmalı!) ve televizyon da geldi. Daha sonrasında, Deliler Kahvehanesi Gönüllüleri olarak abilerimizin

yataklarını hazırladık, dolaplarına yüz ve duş havluları, pijamalar bıraktık, buzdolabına kahvaltılıklar koyduk. Mutfak kavanozlarına çay, şeker, baharatlar ekledik. Yataklarına alezleri, sonra üstüne çarşaf ve nevresimleri, yatak örtülerini geçirdik.Tansiyonu düşen, dengesini kaybeden aşağı düşmesin diye evin dış camlarına cumbalı demir taktırdık. Duvardan katlanan portatif bir masa koyduk. Ayakkabılığa terlikleri dizdik. Yaşlılarımızı önce berbere, sonra hamama götürdük.Güzel bir kese ve yıkanmadan sonra üzerlerindeki her şeyi atıp, tepeden tırnağa yeni

giysiler, ayakkabılar verdik.

Sonra da hep birlikte yeni evlerine gidip bir hatıra fotoğrafı çektirdik. Yeni evlerinin anahtarlarını da teslim ettik.

Her gün de sıcak yemekleri gidecek... Her hafta o mahalleden biri gelecek ve evin temizliğini yapacak...

Bu süreci birebir takip eden

gönüllülerimizden Deli Fatma’yı Yaşlılar Evi fikri çok heyecanlandırmıştı.

“Ev tadilat halindeydi ve ortaya ne çıkacağını tam kestiremiyordum. Ömürleri ne kadar kaldı bilmiyoruz - ama kalan ömürlerini artık sokakta geçirmek istemeyen 7 tane yaşlı abimize ev yapmaya başladık. Bu insanı çok duygulandıran bir durum. Destek toplamak için whatsapp grupları kuruldu. Sıvı sabunundan duvardaki şeridinin rengine kadar o kadar imtina ile hareket edildi ki… Ali abi’nin de bize hep öğrettiği gibi yani evi kendimize yapıyormuşuz gibi yaptık. Sifonun üzerindeki askılığın yapımına kadar çok dikkat edilen bir süreçti bu tadilat.

Gönüllü yardım işleri yaparken hiç bu kadar heyecanlandığımı ve kalbimin çarptığını hatırlamıyorum. Nevresimler geldi, dolapları açtım baktım; hepsinin kişiye özel bornozları var, eşofman takımları var. Çay kaşığına varana kadar düşünmüş gönüllüler… Düşünebiliyor musunuz, herkes evine çekildikten sonra, bu gece hangi kaldırımda uyusam, üzerime bir battaniye bulabilecek miyim diye düşünen insanlar için bir araya geldi bu gönüllüler ve yeşil kapı açıldı…”

Abilerin eve girdiği ilk günü hiç unutamayacağı anılar arasına koyan Deli Fatma, o günü kelimelere dökerken çok duygulandı:

"Abiler sırayla içeri girdiler ve gönüllüler dedi ki 'burası artık sizin eviniz, siz burada

yaşayacaksınız.' O an o yaşlı abilerin gözlerindeki o enerjiye inanamazsın…

Bu o kadar özel bir duygu ki…

Sabahattin Ali’nin de dediği gibi: “ İnsan dünyaya sadece yemek, içmek,

koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir

sebep lazımdı.

”O gün evde abiler ile fotoğraf çekiliyorduk. Ali abi gülümsemiyordu. “Ali abi biraz tebessüm etsene” dedik, hep beraber fotoğraf çekiliyoruz. Ali abi de: “Ben sokakta aç insan kalmayana kadar ben bu fotoğraflarda gülemeyeceğim” dedi.

Bu dünyaya gelme amacımız gerçekten sadece yemek, içmek olmamalı. Bu benim için çok özel ve keyifli bir deneyimdi."

Şimdilik 7 kişi için çıktığımız bu yolda umarız yakın zamanda çok daha fazla kişiye el uzatabiliriz.

Hadi el ele verelim, eksikleri el

birliğiyle tamamlayalım.

Bu yaşlı evimizi hep birlikte yaptık,

emeği geçen herkese teşekkür ederiz.

Birlikte çok güçlüyüz...