Sizlere daha önce yedi yaşındaki Yusuf'un hikâyesinden bahsetmiştik. Babasının cezaevinde annesinin ise kimsesiz oluşundan,  daha önce annesi ile sığınma evinde yaşadıklarından ama şimdi derneğimizin yerleştirdiği bir evde yaşadıklarından ve bu yıl Yusuf'un okula başlayacağından.

Bu fotoğraflar Yusuf’un ilk kez sinemaya gittiği o günün anısı.

Kocaman gülümsemesinden yüzündeki mutluluk çok aşikâr bizce. Peki bir çocuğun gülümsemesine vesile olmaktan daha güzel ne olabilir sizce?

Ne diyelim...

Yusuf'a ve Yusuf gibi nice çocuğa el uzatan güzel insanlar...

İyi ki varsınız! İlelebet var olasınız!