Zamanında insanların bir tanesine bile muhtaç kaldığı, yokluğunda milyonların kıtlık yaşadığı göz nuru tohum ve insanın onu koruma hikayesi çok da yeni değil. Yeniliklerin adamı olarak bilinen Cedid Hüseyin, 1565 yılının İstanbul Çatalca bölgesinde çiftçilik ile uğraşıyordu. Ali Paşa oğlu Hüseyin Vakfını kuran Cedid Hüseyin tohumun hayati değerini biliyordu ve cins tohum saklayarak, vakıf faaliyetlerinden gelen gelirin üçte ikisini vakfın hizmetine, kalan üçte birini de ortaklar hissesi olarak paylaşmaya başladı. Böylece hem gıda ve tarım endüstrisine hem de ipekçiliğin gelişmesine katkı sağlamış oldu. Vakıf şartında şunlar yazılıydı: “Çatalca kazasının… Mezbalarında ekilmek üzere vakfın anbarından ortakların kifayet mikdarı mütenevvi hububat almalarını şart eyledi… Ve yine hububatın envaı alınarak vakfın anbarında hıfzedilmesini… Ve ipek böceği zamanı geldiği vakit vakfın parası ile böcek tohumu alınmasını şart kıldı…”

Tarım ve gıdanın öneminin giderek daha çok hissedildiği şu günlerde asırlar öncesinin bu gibi değerli girişimlerinin örnek ve ilham olmasını dileriz…